Belki de o günleri bir daha yaşayamayacağımızı bildiğimiz için bu değin güzel olarak kaldı aklımızda.
1. Açıklanmış Gün ve Haftalar kitabındaki en önemli gündü olur ya de. Haftalar öncesinden öğretmenimizin talimatıyla hazırlıklar başlardı.
2. 23 Nisan kutlamalarında dans gösterisi için bir grup erkek ve kız öğrenci seçilir, herkesin bir eşi olurdu.
Hangi oyunlar oynanacaksa her hafta kesin saatlerde dans hareketlerinin pratiği yapılırdı. Sıradaki hareketi unutunca yandakine, öndekine bakardık.
3. Dans ekibinde yer almayanlar ise şehrin stadyumunda, pankart ekibinde yer alırlardı.
Bu pankart çalışması için boyumuzdan büyük çantalar verilir, çeper güç taşırdık. Bazılarımız düz beyaz, bazılarımız ise düz kırmızı tişört giymek zorundaydık. Çünkü pankart kaldırmadığımızda ortaya bayrak deseni çıkardı.Otobüslerle diğer okullardan da gelen olur, yüzlerce öğrenci stadyumdaki yerlerini alırdı. Kesin numaralara kadar hangisini kaldıracağımızı öğrenirdik. Karşıdan da mikrofonla talimat gelirdi.
4. Sınıfın dört bir yanını süsleyip püslemek için çeşit çeşit süsler alınırdı.
Bayrak ve Atatürk desenli balonlar, kedi merdivenleri, tavanın ortasına asılan fener ve diğer taraftan…
5. Sınıfın bir kısmı balonları şişirmek için uğraşır, bir kısmı da kedi merdivenlerini katlamakla meşgul olurdu.
Balon ara sıra elimizden kaçınca sınıfın içinde ordan oraya savrulurdu.
6. Pencerelere ise sıra sıra bayraklar asılır, okulun bahçesinden bakınca harika bir görüntü oluşurdu.
7. Süsleme faslı epey uğraştırsa da eğlencesiyle birlikte uğraştığımıza değerdi.
8. 23 Nisan’ın bir gün öncesinden Atatürk posteri ve Türk bayrağı okul binasına asılırdı.
9. Hazırlıklar esnasında törene gelecek kişiler otursun diye sıraları dışarı eksik taşımadık.
10. Bayram günü geldiğinde ise okuldaki törene sabah 9 gibi gidilirdi.
Bazıları kaytarmak isterdi ama o gün bile yoklama alınırdı.
11. Tören başladığında müdürün bıktırıcı konuşması bitmek nedir bilmezdi.
Bayramın tek fena yanı.
12. bundan başka o gün sıcak bir güne eşit gelmişse güneşin aşağıda oflayıp puflamalar başlardı.
13. Müdürün konuşması, hürmet duruşu derken 23 Nisan şiirleri okunur, şiir okuyan çocuklardan biri mutlaka kendini artı kaptırırdı.
Bugün yirmi üç Nisan,Her Zaman sevinçle doluyor insan.Bugün, Atatürk’ten bir armağan, Yoksa, esir olurduk sen inan.Bugün yirmi üç Nisan,Daima sevinçle doluyor insan.
14. Sıra dans ve folklor gösterilerine gelince ana ziyafet başlardı.
15. dahası dans ekibinde yer alıyorsanız aileler fotoğraf çekebilmek için birbirleriyle yarışırlardı.
O insanlar oyunu kıyafetlerini giyip o kadar birey karşı oynayınca aileler abartılı derecede övünürlerdi.
16. Pankart ekibinde bulunanlar ise son bir kere o tecrübeyi yaşar, stadyumdaki görevlerini tamamlarlardı.
Pankartları indirip kaldırıyoruz lakin hangi şekillerin çıktığından haberimiz olmazdı. Merasim bittiğinde de o pankartların hepsi havaya savrulurdu.
17. 23 Nisan’ı 23 Nisan yapan, başbakanın koltuğuna oturan çocukları kim belirliyordu acaba. Biz de otursak fena olmazdı.
18. TRT’deki bayram özel programlarına dünyanın dört bir tarafındaki ülkelerden gelen çocuklar olurdu, onlar da kendi kültürlerini tanıtırlardı.
19. Televizyonda hangi şehirde nasıl kutlanıyor diye izler, sıra bizim şehrimize geldiğinde uyarı kesilirdik.
Bu kuleleri nasıl yaptıklarına hiç kasıt veremez, şaşkınlıkla izlerdik.
20. Hayat Bilgisi gibi kitaplarda geçen ve sınıf öğretmenimizin de söylediği bir tümce vardı: Dünyada çocuklara hediye edilmiş tek bayramdır.
Aslında dünyada çocuklara hediye edilmiş öyle çok bayram ve özel gün olsa da meclis oylamasıyla kabul edilen tek örnekmiş.
21. neticede; şimdiye oranla fazla daha dolu doymuş kutlamalar yaptığımız, izlediğimiz kesindi.
Protokoller yapılır, stadyumlar dolup taşardı.
Çocuklara, çocukluğumuza böylesine hoş bir bayram armağan ettiği için ‘Ata’mızı bir defa daha özlemle anıyoruz.
0 Yorum